Forging friendship in a fire’s aftermath

Open Homes artık Airbnb.org hâline geldi

Airbnb'nin Open Homes programı, ABD'de 501(c)(3) sayılı yasa uyarınca kâr amacı gütmeyen kuruluş olarak Airbnb.org adı altında yeniden düzenlendi. Bizimle birlikte Open Homes topluluğunu oluşturduğunuz için teşekkür ederiz. Bu yeni deneyimin bir parçası olduğunuz için heyecanlıyız.

8 Kasım 2018 sabahı, hamileliği sekiz ayı geçmiş olan Melissa Johnson, çocukları okula hazırlanırken evde uyuyordu. Kocasıyla kızının gökyüzü hakkında konuştuklarını hatırlıyor, turuncu göründüğünü söylemişler. Komşu bir kasabada yangın çıkmış olabileceğini düşünüyorlardı.

Yarım saat sonra Melissa'nın kızı aradı. "Okulun iptal edildiğini söyledi. Ayağa kalkıp gökyüzüne bakınca şok geçirdim," diyor Melissa. "Gökyüzü kırmızı ve turuncuydu, kıyamet günü gibi. Sonra her yeri kaplayan külleri gördüm."

Melissa ile kocası Trevor, 14 yıldır Kaliforniya, Paradise'ta yaşıyordu ama yeni evlerine eyaleti perişan eden Kamp Yangını'ndan bir hafta önce taşınmışlardı. O sabah içimden bir ses, emin olmak için herkesi toplayıp dışarı çıkmamız gerektiğini söyledi."

"Herkes"; Melissa, Trevor ve iki çocuğun yanı sıra Trevor'ın babasını, iki Danua'yı, bir minik kanişi, bir kedi ve bir de tavşanı içeriyordu. İki arabaya doluştular ve Melissa koşup çocuklarını topladı.

"İnsanlar arabalarını çılgınca sürerek panik hâlinde kaçıyorlardı. Aynı filmlerdeki gibi. Bunu yaşamak zorunda kalmayı ve bu kadar korkunç bir şey görmeyi beklemezdiniz. Başınızı ne tarafa çevirseniz alevler yükseliyordu. Bazı anlarda, sanki arabayı yangının içine doğru sürüyormuş hissine kapıldım ve hangi yöne gideceğimi, doğru yoldan gidip gitmediğimi bilemedim. Sürekli ağlıyordum."

Aile sonunda Kaliforniya'nın Chico şehrine, Melissa'nın kız kardeşinin yanına ulaştı, ancak orası da dört haneyi bir arada barındıran tek yatak odalı bir daireydi. Melissa, "Toplam 15 insan ve 18 veya 19 hayvan vardı," diyor. "Annem Durango'sunda uyudu, ama yine de o daire tıklım tıklımdı, 15 metre kare ya var ya yoktu. Özellikle hamile olmam beni çok endişelendiriyordu. Başka bir şey bulmamız gerektiğini düşünüyordum."

Kamp Yangını'nın başlamasından birkaç gün sonra Cinde Dolphin kilisede oturmuş papazın bir şeyi yapacaksan sonuna kadar yapma fikriyle ilgili konuşmasını dinliyordu. Kaliforniya, Sacramento'da bir girişimci olan Cinde, "Elinden geleni ardına koymayarak ve yapılması gerekeni sonuna kadar yaparak hayatı değerli kılmayı anlatıyordu," diyor.

Ömür boyu hep gönüllü çalışmalar yapan Cinde, diğer projelerin yanı sıra kilise gençlik gruplarında yer alıyor, koruyucu ailedeki bir gence danışmanlık yapıyor ve evsizler için kahvaltılar düzenliyordu. "Ama bu sözleri duyar duymaz, 'Butte County'de yolun aşağısında korkunç bir yangın var ve ben yeterince yardım etmedim,' diye düşündüm. Birkaç battaniye ve tişört göndermek çok güzel, ama toparlanma sürecinin bir parçası olmak için ne yapmalıyım?"

Bölgesindeki itfaiyeyle temasa geçmiş ve onu Open Homes'a yönlendirmişler. Cinde daha önce Airbnb'de ev sahipliği yapmamıştı ve Sacramento'da, kendisinin de kiracı olduğu bu konutta akrabalar için bir misafir evi vardı. Ev sahiplerinin izniyle mekânı temizledi ve Open Homes afet yardım sayfasında yayımladı.

Bir saat içinde Melissa'dan mesaj geldiğini anlatıyor. "İlk cümlesini hiç unutmayacağım: 'Tanrı sizi korusun.' Ve sonra [Melissa] ailesini anlatmaya devam etti: Kocası, 11 yaşındaki oğulları, engelli bir kayınpeder. Şöyle söyledi: "Şu anda çaresiziz. Birkaç köpeği olan küçük bir aileyiz. Bunun bir sorun olabileceğini biliyoruz, ancak buna açıksanız yerinizde konaklamaktan memnuniyet duyarız. Sahi bir de, ben epeyce hamileyim.' Tüm bu hikâye beni tam kalbimden vurdu. Buna birinin hayır diyebileceğini sanmıyorum."

Cinde hemen cevap verdi ve 24 saatten kısa bir sürede Melissa ve ailesi Sacramento'ya vardı. İlk kez ev sahipliği yapan Cinde, karışık duygular yaşadığını hatırlıyor. "Endişeliydim, çünkü daha önce bir yabancıya evimi açmamıştım. Kapıyı açmadan önce, 'Umarım doğru olanı yapıyorumdur. Ben bu evde yalnız yaşayan bir kadınım ve belki de bu bir hatadır…' diye düşünmüştüm. Ama kapıyı açıp Melissa'yı gördüğümde bir saniye içinde kesinlikle doğru şeyi yaptığımı anladım."

Melissa da gergin olduğunu hatırlıyor. "Nasıl bir duruma düşeceğinizi bilmiyorsunuz ve bu kadar büyük, trajik bir şoktan sonra her şeyi sindirmekte zorlandık," diyor. "Ama Cinde ve gülümsemesi her şeyi aydınlattı ve kendimizi rahat hissetmemizi sağladı. Çok tatlı bir insan olduğu belliydi."

Cinde, aileyi rahat ettirmek için bazı hazırlıklar yapmış, misafir evine temiz havlu, birkaç ısıtıcı ve sıcak çikolata bırakmıştı. "Yeni bir yere taşınırken ve 'Şimdi ne yapacağım?' diye düşünürken insanın en çok neye ihtiyaç duyabileceğini düşündüm."

İki kadın konaklama planları hakkında sürekli mesajlaşmıştı, bu sayede Melissa mekândan ne bekleyeceğini biliyordu. "Cinde çok sıkışık olacağını bize bildirdi ve bizim için sorun olmayacaksa onun için de olmayacağını söyledi. Tabii ki bizim için sorun olmadı. Fazladan bir çekyat ve çok sevimli, minik bir banyo vardı. Kendimizi evimizde gibi hissettik."

Cinde, Facebook aracılığıyla arkadaşlarına Camp Yangını'nda her şeyini kaybetmiş insanları ağırladığını söyledi. Komşular yemek pişirdi ve arkadaşları doğacak bebek için bebek bezi, kıyafet ve oyun parkı getirdi. Cinde, "Arkadaşlarım seferber oldu." diyor. "Yardım ettiğiniz aileyi tanırsanız daha etkili olacağını düşünüyorum. İnsanlar bir hayata dokunduklarını kendi gözleriyle görmek istiyor."

Melissa ve ailesi daha kalıcı bir yer bulana kadar Cinde'nin yanında sadece üç gece geçirmiş olsalar da Cinde'nin mekânında geçirdikleri bu süre içinde dinlenme ve ne yapacaklarını planlama olanağı bulmuş oldular. Cinde, "Gözyaşları içinde ve çok endişeli bir aileyle tanışacağımı düşündüm." diyor. "Ama onlar bana aynen şunları söyledi: 'Teşekkür ederiz. Tekrar kendi ayaklarımız üzerinde duracağız ve bunu yapabileceğimiz bir yer bulduğumuz için mutluyuz.' Bu konaklama imkânı, kafalarını toparlamaları ve adım adım yol alarak başarabileceklerini görmeleri için bir fırsat olmuştu."

Bugün Melissa ve ailesi Carmichael'da bir dairede yaşıyor, Cinde'ye yaklaşık 20 dakika uzaklıkta. Bebek Annette taşındıktan beş gün sonra doğdu ve Cinde ile Melissa sık sık mesajlaşarak bebekle ilgili haber ve fotoğraf paylaşıyorlar.

Geçenlerde Cinde, bebeğe bakarken küçük işletmesinde yarı zamanlı çalışabilecek şekilde ürün eğitimi alması için Melissa'yı işe aldı. Melissa, Cinde'nin "özel biri" olduğunu söylüyor. "Hayatıma damgasını vurdu. Onun iyiliğini ve yanımızda olduğunu asla unutmayacağım. Üstelik etkide bulunmaya devam ediyor ve ne zaman ihtiyacımız olsa elini uzatıyor."

Melissa ve Trevor, hâlâ Paradise'taki evlerini yeniden kurmayı düşünüyorlar, ancak oraya dönmek kesinlikle uzun vadeli bir hedef. "Yangından önce ev benim için şu anda taşıdığı anlamı taşımıyordu," diyor Melissa. "Benim için ev, ailemin olduğu yerdir. Yoksa ev her yerde kurulur."

İhtiyaç zamanlarında paylaşımın gücünü ortaya çıkaran vegiderek büyüyen bir topluluğa katılın.

Bu makalede yer alan bilgiler yayım tarihinden bu yana değişmiş olabilir.